Soms is het fijn en boeiend om een vergrootglas op een stadsdeel te leggen. Wij hebben Stadsdeel Oost te Amsterdam genomen, omdat zij een pilot hebben met straat-coaches en gezinsbemiddelaars. dit kan  gezien worden als een optelsom boven op het cameratoezicht, de stop&searches van auto’s en het preventief fouilleren. Dit, allemaal in het achterhoofd om de gehele buurt te herstructureren en dat elke jongeren een potentieel herrieschopper is. Amsterdam Oost, het stadsdeel waarbij het  paradigma ‘onschuldig,tenzij’ naar ‘potentieel dader’ is verschoven.

We zouden kunnen stellen dat Amsterdam Oost een totaalpakket aanbiedt om de lastige bewoners en haar jongere weg te werken door zogenaamde herstructurering,toezicht,handhaving en vervolging. Dit, zodat een buurt dermate op de schop gaat dat de huidige bewoners niet meer financieel instaat zijn om terug in te verhuizen na de herstructurering. Dit resulteert in een buurt waar onevenredig veel mensen wonen met een groot inkomen. Een mooi vakterm hiervoor is Gentrificatie. Hierover is een zeer mooi en goed onderbouwd rapport geschreven met als focus de Indische Buurt van Amsterdam Oost  door Ayelt de Wit en Adam Flinttoff: “In de lift; Een kritisch perspectief op de gentrificatie van de Amsterdamse Indische buurt”

Resultaten: aanvullende Wob stukken
Procedure: Aanvullende aanvraag anonieme stukken
Resultaat: de Wob stukken
Procedure: antwoord op verzoek van Amsterdam Oost

Update  januari 2013
Het cameratoezicht blijkt nauwelijks effectief te zijn: “Amsterdam liet afgelopen jaar al zijn cameraprojecten doorlichten. Toen bleek dat het toezicht geen ‘eenduidig effect’ heeft en dat ‘plegers van criminaliteit en overlast zich over het algemeen weinig aantrekken van camera’s’. Ook het veiligheidsgevoel nam niet toe door de camera’s.”