De procedure om informatie te verkrijgen van de KLPD was een bijzondere. Eerst geen informatie en toen na een nieuw verzoek en twee klachtenprocedures bijna een boekwerk, wel met grote delen zwart gemaakt.
Hier het deel over de procedure uit het bezwaar tegen de primaire beslissing van de KLPD
”
Ik wil eerst de procedure met u doorlopen. Op 19 december 2007, bijna 2 jaar geleden, heb ik een verzoek om informatie bij de KLPD ingediend. De gehele procedure wordt netjes gevolgd. Op 2 januari 2008 krijg ik een ontvangstbevestiging en op 14 januari 2008 schrijft u dat u meer tijd nodig heeft om de benodigde stukken te vinden. Drie dagen later, op 17 januari 2008 schrijft u mij dat er geen stukken bij het KLPD te vinden zijn.
Ondertussen loopt mijn opsporingsonderzoek naar waarheid verder. Keer op keer komen er stukken voorbij waarvan ik bijna met zekerheid kan zeggen dat ze ook bij de KLPD moet liggen, maar blijkbaar heeft de KLPD geen stukken. Door een discussie met de regiopolitie Utrecht besluit ik andermaal een verzoek tot informatie bij de KLPD in te dienen. Dit verzoek doe ik op 2 juni 2008, ongeveer anderhalf jaar geleden. In de tussenliggende periode heb ik de regiopolitie Utrecht gevraagd om verduidelijking over de informatie uitwisseling met de Duitsers. Zij geven aan contact te hebben opgenomen met de KLPD die antwoord zou geven. Dit antwoord heb ik zelfs tot op heden niet gehad, terwijl ik dat zelfs persoonlijk aan dhr. Blom heb medegedeeld.
Op 9 januari 2009 dien ik zelfs een klacht in over het uitblijven van een antwoord op een brief van mij. Op 28 januari 2009 doen ik een klacht in over volstrekte afwezigheid van communicatie van uw hand over mijn wobverzoek. Ik stuur het maar meteen naar de Nationale Ombudsman want verwacht geen enkel antwoord van uw kant. De hele klachten molen komt in beweging en de KLPD wilt zelfs persoonlijk met mij om de tafel zitten voor een gesprek. Na het gesprek gebeurt er nog niets. Ik dien opnieuw een klacht in op 15 juni 2009.
Vanaf 15 juli 2009 volt een diarree van primaire beslissingen en verwacht u dat ik midden in de zomer netjes de termijnen aanhoud. Plotseling lijkt het alsof u wel alles netjes kunt beslissen en ook nog enigszins gemotiveerd. Ik krijg niet alleen een beslissing op dit wobverzoek, maar in een tijdbestek van een maand volgen er op vier wobverzoeken een veelvoud aan beslissingen. Kunt u zich voorstellen dat ik het gevoel heb dat er gewoon een spelletjes wordt gespeeld.
Maar dat is niet het enige. De primaire beslissing van de KLPD ziet er uit als een juridisch handboek, dat zelfs niet eens over de Wob gaat. Een juridisch handboek met 64 noten en een brei aan juridisch geneuzel. U verwacht vervolgens dat ik uw argumentatie serieus in zes weken doorneem, terwijl in die termijn op 10 augustus 2009 een beslissing over hetzelfde verzoek van een ander bestuursorgaan, maar over hetzelfde verzoek bij de KLPD wordt genomen, waarin wordt gezegd dat die beslissing gaat over een ander deel van de tekst, maar ik wel de stukken krijg van de eerste beslissing van 21 juli 2009.”